Το ποίημα…

Ξύπνησα μέσα στην καρδιά του βουνού.

Μπορεί ονειρευόμενος, έτι.

Ζώντας τις ενστάσεις μου.

Ο ήλιος είναι έργο- πότε θα αποδοθεί;

Σκύβω κατά την άβυσσο: συντελείται χώρα αγχωμένη.

Ακούω μια μουσική,

Ο ήχος είναι ανάσταση,

Στο αίμα μου συντρίβεται ο δισταγμός,

Με σκεπάζει ωραία ο λίθος,

Ελπίζω στην διαμαρτυρία των αθώων.

Το ποίημα με υπερβαίνει-

Συμμετέχει σε μέγιστα δρώμενα-

Οι ηφαιστειακές αποφάσεις μου

Κινούν τον τροχό προς το μέλλον..