Δούναι και λαβείν…

Ντόμπρο το βράδυ, ησύχαζα του ύπνου μου

φορώντας το μετάξι,

έφερε η μέρα καθαρό σαββατόβραδο.

Διαβάζεται καθαρά το Απόλυτο

Φεγγάρι,

ούτε ασχημονώ, ούτε

Εμμένω σε κάτι.

Μόνο το να αναρριχάσαι από τούτη την γωνία

Στα οχυρωματικά έργα του ουρανού, τι κόπος!

Πήρα και έδωσα.

Οφείλω μια φωνή σε κείνα που δεν μπόρεσαν ποτέ τους να μιλήσουν

μόνο

περιμένουν

Να τα συνδράμω με την χάρη μου.

Ευλόγησον Δέσποτα!