Κλέβοντας
ένα αστέρι και ανάβοντας τσιγάρο
Φυσώ τον
καπνό κατά την μελαγχολία της
Ανατολής..
Τρέχουν τα πόδια μου,
πατημασιές
φρέσκιες πάνω στην άμμο
Η θάλασσα
έχει ένα ύφος υποταγμένου θηρίου, ποτέ δεν την ξέρεις
Κρώζουν
θαλασσοπούλια, ασκούν μια μηχανική ανέμου επάνω στο γαλάζιο
Ο αέρας
εντάσσεται στην μοιραία τάξη των ενοχλήσεων..
Μιλιούνια
μυγάκια βάφουν την μέρα σταχτιά.
Ο πόθος
εξατμίζεται όπως και το νερό από το λεκανάκι στο μπαλκόνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου