Στο μάκρος της μέρας, πλανιέται ευγένεια των λουλουδιών·
Της γλώσσας θησαυρίζω φωτιά,
Στην πένα μου έχει υπόσταση
παράξενη·
Γύρω διαβάζω: ζουμερό λίπασμα των χοϊκών επιμονών:
Ανθισμένα τριαντάφυλλα, γνωμοδοτήσεις του θαύματος·
Στον κήπο των αγαλμάτων, το ευχόμενο εγώ μου,
συναντά και ξανά τον θεό·
Σε όλη την ανάπτυξη του αετώματος,
μία τριγωνική καλαισθησία αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο
να ξεπεραστεί η θνητότητα.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου