Χρώματα του πρωινού,

Όμορφη μέρα! Την πίνω αργά

   Σαν από μια κερήθρα να απομυζώ

     Την γλύκα της.

        Ο αέρας διασπαθίζει τα φυλλώματα,

           Ο αέρας είναι κατά συνθήκη προφήτης:

Αφήνει τον λόγο του επάνω στην στιλπνότητα των φύλλων της μουριάς

              Και εισβάλει στα πάντα οιονεί νικητήριος.

                Χρώματα του πρωινού,

                  Μπαλώνουν την ανακατωσούρα της νύχτας,.

                     Η μέρα τακτοποιεί τα του οίκου της,

Μεταξωτή συγγένεια μιας μοίρας που στ' ανθρώπινα ποτέ δεν θα δοθεί..