Εποχικόν ανάλογο…

Σκληρός κόσμος· κάπου τον μαθαίνω και, κάπου,

η γνώση του με ξεπερνά·

Αναγνώθω τη λύπη του, την τραχιά του απόγνωση- στο θέατρό του,

ο πόνος είναι ισοδύναμος θάνατος·

Οι μέρες βαρυγκωμούν, σέρνουν ένα φορτίο

Από πόνο· δεν διακρίνω πουθενά προοπτικές

Για ευαγές κερδισμένο χαμόγελο.

Κουράστηκε η ψυχή μου· διαβάζω

Σέρνοντας το βλέμμα μου πάνω στο ψέμα των ειδήσεων- ποιός τις κατασκευάζει;

Συζητώ με την ψύχρα της λογικής, αναζητώ

Μία κουμπότρυπα να εφαρμόζει το μοιραίο κουμπί που

Ή το κουμπώνεις και ξενοιάζεις, ή

Αφήνεις έκθετη την γύμνια σου, τολμηρό ρόδο

Που αποκαλύπτει της συνείδησης τον πυρετό.

Δύσκολα θα με πολεμήσει η εποχή.

Η πατρίδα αποφλοιώθηκε.

Γάργαρα τολμήματα διατρανώνουν τα λάθη της.

Αντίπαλε νου, δώσε μου το σύνορο όπου δεν είμαι δέσμιος

Σε καμιά τυραννία..