Να ρθεις στον ύπνο μου απόψε, να ρθεις

Τι χρωστάω σε ύλη, της μακρινής ιδέας μου το συλλάβισμα,

μουτρώνει το φεγγάρι,

η ατμόσφαιρα στολίδια εγγράφεται,

ο αέρας είναι λίγος και αραιός,

μπλέκει με των χόρτων την μυρωδιά και αφήνει

ένα σπέρμα μελαγχολίας

στο ποιητικό σου ηλιοβασίλεμα.

Να ρθεις στον ύπνο μου απόψε, να ρθεις

Είτε σφυγμομετρώντας μες την ερημιά

Φιγούρες σαν σκιές πίσω από το θέατρο των λόγων-

Να ρθεις

Στον ύπνο μου απόψε, να ρθεις

Αφήνοντας ξέπλεκα τα μαλλιά σου,

Κι ας ακούω

που τραγουδάς

σαν μια νεράιδα που την θέλγει η αυτοχειρία-

Για την ψυχή σου μέσα μου όλα τα γκρέμισα..