Γλαυκή ισορροπία…

Συντονίζονται ξύλα και μέταλλα. Ο ήχος τους

αιωρείται σαν ένα πουλί που ελαφροζυγίζεται

και πλέει στα χαμηλά του ουρανού-

Ζητούμενο η χαρά,

όπως την δοκιμάζουν,

σαν γεύση,

οι λουόμενοι,

παρότι ένα αεράκι μαστίζει

την παραλία

απ' άκρου εις άκρο.

Ισορροπία γλαυκή,

σχετική με τα λόγια μας,

         που φωνασκεί

         να πείσει

         κάτω από τον ήλιο

         για μια θετική

         αντίφαση

         τα γήινα πια κατανοητά να είναι:

Δέσμευση του μεσημεριού να αφήσει το κοίλο σώμα του

πάνω στα κύματα

να το τυραννούν

οι ωραίες κοπέλες

που

ημίγυμνες

γελούν και μ' ένα τόπι υδρογείου παίζουν..