Οι αναχωρητές της ερήμου…

Ζήτα την ατμοσφαιρική σαγήνη

Του πρωινού·

τα πυροτεχνήματα των πουλιών αντιπαραβάλουν

Τον εαυτό τους με τις ηλιαχτίδες·

ένα θέατρο ιδεών λαμβάνει χώρα

Στην γη των συνειδήσεων- ωστόσο,

Προβληματισμένος είναι ο άνθρωπος,

Μακραίνει την μεγαλοθυμία του, περιμένει

Να δει πού θα πάει ο κόσμος·

Η στεναχώρια φτιάχνει μια έρημο απροσπέλαστη,

Μέσα της περπατά νωχελικά ο όφις της ερήμου

Και καραδοκεί να τηρήσει την φτέρνα του απρόσεκτου·

Στο φως όμως προσανατολίσου, στο λαμπερό αστέρι που φαντάζει θεός

Και κινεί τις διεκδικήσεις κατά το μέρος των αναχωρητών..