Ξεπλένει τα
βερίκοκα και πάνω στο τραπέζι ένα βάζο με λουλούδια, υπερηφανεύεται.
Οι ξύλινες
τάβλες χλόμιαναν. Το βερνίκι τους έφυγε.
Μιλούν ψιθυριστά
μην τις ακούσει ο χρόνος.
Εγκατέλειψαν
την ηλικία τους πάνω στο μαρμάρινο πόδι που χωλαίνει κι αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου