ΕΝΑ ΚΛΩΝΙ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ..

Εμπιστεύτηκα αυτό το φως, το είδα

σαν ένα βιβλίο που μου άρεσε η κατάληξη-

χλωρό και απιθωμένο στο χόρτο που συλλαβίζει

μ’ ευλάβεια την χλωροφύλλη του..

Την στιγμή που παν’ να καταλάβουν άνεμο τα χελιδόνια

και ξέχασε το άστρο τι του είπε η νύχτα

σαλεύει το πριν μέσα στο φευγαλέο μετά-

όπως άκυρος είναι ο χρόνος και η αριθμητική του

ξεπερασμένη-

πράξη ενός θιάσου που περνά..

Είμαι εκείνος που ήμουν και εκείνος που έγινα..

Διψούσα την ματιά σου, το μυστηριακό σαΐτεμα που βρίσκει

την δική μου ματιά ανυπεράσπιστη και μόνη·

ξεριζώνω την θλίψη των ημερών και μια γιορτή κάνω

με βότσαλα και φλοίσβο και νύχτα

και κορμί που απλά ερωτεύεται και πάει

ξεκλειδωμένο μες την αισθηματική σελίδα

που γυρεύει ολοένα παράδεισο!

Κι ανακαλύπτω μες τα λίγα μου υπάρχοντα

ένα κλωνί βασιλικού

μέσα σ’ ένα παλιό βιβλίο

που το σημάδεψε η αγάπη μου και ο καιρός!..

http://lefkoilykoi.blogspot.gr/