Της γειτονιάς…

Δεν ξεχνώ τίποτα    όλα αποτυπώνονται

επάνω στις γραμματοσειρές της χλόης

που αλαλάζει κάτω από τον αδυσώπητο ήλιο.

Στεντόρειο φως, υπερμέγεθες.

Στο μεσημέρι που  το καθετί υπεραπλουστεύεται

έως θανάτου

Και η "Φραγκοσυριανή" στο δίπλα συνεργείο

δίνει και παίρνει.

Δεν φαντάστηκα τίποτα, όλα ήρθαν

να καταλήξουν μες τον επίλογο

μιας μέρας ζεστής.

Και οι λύπες που με πλησίασαν,

τακτοποιήθηκαν σαν αναμμένες καμέλιες

που δυσκολεύονται να γίνουν πειθήνιες

κάτω από τόσο επίμονο φως.