Το τσόφλι του αυγού…

Στον ύπνο μου τρέχουν δάση και στον ξύπνο μου

Των δασών ο αντίλαλος συμβαίνει και μ' απασχολεί.

Στις μέρες που γεμίζουν αφροσύνη και απλά φεύγουν αδιάφορα

Συναρμολογημένες από φτηνή ύλη και πίκρα..

Όπως ο κόσμος όλος, στενάζω..

Και το να περιμένεις κάτι που δεν έρχεται και το να μην μπορείς

Να κρατήσεις την σημαία της ψυχολογίας ψηλά,

Ντεραπαρισμένο όχημα της τακτικής σου συνείδησης.

Χρειάζεται ελιγμός-

Να δεις τα πράγματα απ' την μεριά που δεν τα βλέπουν οι άλλοι.

Να τρυπάς το αυγό κι από το τσόφλι μέσα να σου κλείνει το μάτι ένα ωραίο πουλί

Που σχηματίστηκε σε μία γέννα που μπορεί και ν' αργήσει..