Ορμέμφυτο..

Συνέχεια μεταμορφώνονται οι εποχές και

κρατούν τόσο πόνο που

παθιάζονται επί το πλείστον οι σελίδες μας

για να τις περιγράψουν.

Μικροσκοπική ψυχή και τιτάνια λύπη.

Πεταλούδες αχνές, τρεμάμενες μες τον άνεμο, λίγες

και αιθέριες

οι χαρές που τις ζήσαμε.

Παράξενα ωραία πράγματα: ποτέ μου δεν καταλαβαίνω-

Ακολουθώ τα μονοπάτια που μου έδειξες, μα

με τα πληγωμένα πόδια μου

πουθενά δεν θα φτάσω

αλλού από τις αγωνίες μου..