Παράλληλα των ποιημάτων αναπτύσσονται οι αυταπάτες-
Αφήνεις ένα ίχνος
ψυχής και περπατάς ανάμεσα
στα δέντρα
ακολουθώντας τον λιγνό αέρα που βάλει
ενάντια στην θλίψη μας.
Φύονται χαρούμενες σκέψεις και χλόη
δυνητική.
Ησυχία.
Ο μπουκαδόρος ήλιος παίζει με κλωνιά ασύφταστα.
Καθόλου πόνος πια.
Βρέθηκες στην μεριά την σωστή- εκεί όπου το ύψος
έχει βάθος και το βάθος
εκβάλει, όπως ένα ορυχείο,
το νόημα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου