Των άστρων οι ομιλίες..

Πόσο εύλογο και το καλοκαίρι και η εποχή των φιλιών!..

Στο διάστημα κληροδοτούνται οι αστερισμοί και σχηματίζουν

βαθιές κι ανάλλαχτες λάμψεις που συνταράσσουν

τον μήνα που τέλειωσε

μ’ ένα πρωραίο φως στο γινάτι του.

Τριαντάφυλλα απλώνουν την ανάσα τους στον αιθέρα της ερημιάς

και στην ώχρα του τοίχου

ένας κισσός δηλώνεται, τελάλης

της χάρης του φεγγαριού.

Απ’ την ταράτσα δεν

δείχνουν έλεος τα τηλεσκόπια.

Κοιτούν οι νέοι μακριά μες τον καπνό του αύριο και της τύχης τους,

των άστρων τους σχηματισμούς και πώς ο αέρας έπηξε και έγινε

μια κρούστα ζωντανή που κόβεται από του ορίζοντα τις κοφτερές νύμφες..