...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

27 Ιουλίου 2014

Η σπουδαιότητα των ασήμαντων…




Διπλώνω στην μέση το φεγγάρι.
Το κοίλο τρώει το κυρτό.
Ο ρεαλισμός της σφήγκας ενάντια στην αγαθότητα της μέλισσας.
Φιλοπαίγμων αέρας.
Σκωπτική διαβρωμένη διάθεση.
Η συγκυρία έφερε κοντά την μέρα με του αιώνα τις καταγραφές.
Πόνος. Ανθρώπινος πόνος.
Οι δρόμοι των πόλεων είναι λουστρίνια αφόρετα που περιμένουν πόδια ζωηρά.
Η ποίηση μία σελίδα των ρητών αρρήτων.
Κρατήθηκαν μέσα στην μοναξιά οι λυπημένοι και,
τώρα που τους αποκρυπτογραφώ,
είναι ηθοποιοί παρακμασμένοι.
Η χάρις του θεού αξιώνει κεφαλαία ονόματα.
Εγώ επιμένω στα τυφλά και στα μικρά.
Λες και αναγνωρίζω των ασήμαντων την σπουδαιότητα..




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου