Η ύλη του καλοκαιριού…

Αυτά που μου αρέσουν εγκλωβίζονται

κάτω από το φεγγάρι.

Στις παραλίες των λουόμενων, στα νυχτερινά μαγαζιά

που η μουσική χρωματίζει την αύρα της ως το κατώφλι

της θάλασσας.

Δίπλα στις άγκυρες των πλοίων, κοντά

Σε μια απόφαση να έχει το σκοτάδι πυξίδα.

Από το πληκτρολόγιο τα βλέπω- ανοίγουν

Τοις σελίδες τους όπως ένα βιβλίο που υπόσχεται

ωραίο μυθιστόρημα.

Περπατά ο κόσμος αργά- ζευγαράκια

Ερωτευμένων που τους πυρπόλησε το κάθε φιλί, αντρόγυνα

με τα παιδιά τους που κλαίνε, κοπέλες

κι αγόρια που αγαπούν την επίδειξη, κάθετες

καλοκαιρινές παρομοιώσεις.

Στο ιδρωμένο μπλουζάκι, στο ιδρωμένο μέτωπο

Το τζιτζίκι αφήνει την τεττιγιστική του φλυαρία

Και υπερασπίζεται επάξια το καλοκαίρι.

Ζουν τον ρυθμό τους τα πράγματα.

Έχει κι η ύλη βλέπετε επιθυμίες που
καμιά φορά

και όμως, πραγματοποιούνται..