Μέρες του τότε, όταν η σκηνή αλλάζει…

Μέρες της αυτοκρατορίας μέρες που σκιάζει το κακό ήθος τον βίο.

Οι καίσαρες δολοφονήθηκαν- ήρθε

κενό εξουσίας.

                        Λύθηκαν τα προβλήματα με σπάθη

ποτέ; Είναι η επικράτηση απλά που ολοκληρώνεται

όταν η ισχύς δουλεύει και διατρανώνει

τον τρόπο της.

                         Μετά έρχονται οι νύχτες. Οι βαριές και ατέρμονες νύχτες

που κόβεται σε φέτες το φεγγάρι και ο ουρανός,

για να σ’ αρέσει, χρησιμοποιεί πάμπολλα άστρα.

Όμως η αγωνία η μέσα σου

πώς να εκφραστεί; Τι παρηγορεί τον ανέστιο; Ποιός παίζει

με το φως και το σκοτάδι που σκεπάζει την ζωή σ’ αφήνει λυπημένο

στην κλίνη, πα’ στα ιδρωμένα σεντόνια σου, να σκέφτεσαι

πού πας και ποιός θα σε συνδράμει αμφίβολος θεός;