Το Σάββατο ξοδεύεται σαν αρχείο
που δεν χωράει άλλη συμπλήρωση.
Στα πλήκτρα του ο Ιούλιος εναποθέτει ελπίδες.
Αφήνω το ρήμα και πιάνω εγωιστικές καταβολές
χρόνου αορίστου.
Ω Θεέ μου!
Ευλόγησον αυτό το ψωμί και τις ελιές
και την ντομάτα που ντρέπεται και κοκκίνισε
πασχίζοντας να είναι ο ζαρζαβατικός εαυτός της..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου