Κατάφαση…

Για να πουν οι ορτανσίες *καλημέρα*

σχήμα φλογάτου πόθου πήρε πάλι το φεγγάρι.

Και ξύπνησε στην πίσω μας αυλή.

Σιγά σιγά

υποχώρησαν οι σκιές και το φως

εισέβαλε μες την εστία την αχράντου Κυριακής.

Χάχανα δυνατά, φωνούλες

τσιριχτές, ραγισματιές

στον τοίχο της από αποκαλύψεως μελαγχολίας- και

το περιώνυμο λιλά που βόσκει αίμα ήλιου για να γίνει

ωδικό και αιθέριο

μες τα παρτέρια.

Ο θησαυρός ευρέθη᾿..

Δόκιμη κάμαρα και το μπαλκόνι σου που τρέχει κατά το δοκούν

μαζεύοντας τα ψίχουλα της έκπληξης που είδες ή δεν είδες…

Με αντιφάσεις ζεις και νιώθεις στο πετσί σου 
τον ζουρνά της κατάφασης..