Λουόμενων συντυχίες…

Σε τούτα που σε βρίσκω αντιστοιχεί μια άπλα

Και μια ηρεμία- λες

σαν του ύπνου. Όλα

Είναι ευανάγνωστα. Δεν

Χρειάζονται μεταγλωττίσεις και αποστηθίσεις. Ο ουρανός

Βαίνει καλώς και ως την εσπέρα

Είσαι ανάμνηση, μια παρελθούσα ορμή

Που τιθασεύτηκε και έμεινε

μες τα χαρτιά μονάχα διαβασμένη.

Καλώ τις υπεκφυγές να σ’ αναστήσουνε,

Η ζέστα είναι και φέτος μεγάλη,

Χόρτασαν ηλιοθεραπεία οι λουόμενοι,

Γυαλίζουν σαν φώκιες πασαλειμμένοι

των αντηλιακών τα σκευάσματα.

Θέλω να σε θυμάμαι ανάμεσα σε νερό και την δροσιά του.

Κινείς όλα τα νήματα.

Στο καλό οι ψυχές που δεν ευδόκησε να συναντηθούνε!

Μπορεί η αοριστία ενός φιλιού που δεν έκανε ρίζα

να είναι καλύτερη από μιας κουρασμένης σχέσης την θλιμμένη καθημερινότητα..