...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

3 Ιουλίου 2014

Του Ιουλίου…




Πιο σίγουρα και στο ίδιο τέμπο που το καλοκαίρι χρωματίζει τις καστανιές

Δίπλα στο ποταμάκι, στον μειλίχιο τόνο που η γη μιλάει τα παραμυθένια λογάκια της

Ένα σμήνος κουνουπιών κεντούσε τα σκυλιά που έσκυψαν να πιούν

Ανάμεσα απ’ τα δέντρα λόγχιζε αλύπητα ο ήλιος..

Φωτογράφιζα. Όπως και πάντα, με τον νου μου φωτογράφιζα.

Οι ανταύγειες του νερού δίναν ελπίδα στην καρδιά μου.

Σιγούρεψα τις λέξεις και κράτησα τον όρκο της σιωπής

Προστρέχοντας στο ασύνορο σύνορο ενός αδιαμόρφωτου ποιήματος..



                                                                        Ιούλιος 2014   

4 σχόλια:

Paraskevi Lamprini M. είπε...

πολύ όμορφο.. όμορφες φωτογραφίες βλέπω κι εγώ.. απ' την ποίησή σου...
και το ποτάμι... ! ωραία φώτο...

καλό βραδυ, καλό μήνα... Στρατή!

Αστοριανή είπε...

"...όπως και πάντα με το νου μου φωτογράφιζα..." ΣΠ

...για να διαβαίνουμε στα μονοπάτια του αστείρευτου νου!
Στρατή μου,

απαίσιος καιρός, "έξω και... 'εσω"
με τον Ιούλιο να προχωρά τρελός και ψεύτικος...
Από
τα... τζιτζίκια... μέχρι τις προκλητικές σταφίδες στο καλάθι...
ευτυχώς
ανακαλύπτω μνήμες.

Φιλί του "...Αρθούρου" του τελο-τυφώνα...
μήπως και καλμάρει...

Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...






Να είσαι καλά Παρασκευή-σ’ευχαριστώ·
Πράγματι διψώ για φωτογραφίες…

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...




Υιώτα
Σιγά που μπορούν οι τυφώνες να μας πτοήσουν!
Το ξέρεις και το ξέρω καλύτερα.
Συνέχισε λοιπόν να αντλείς δύναμη και δίνε μας στίχους και ελληνικότητα..
Φιλί!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου