Το γέλιο των παιδιών..

Είναι τα κοχύλια στην ήσυχη άμμο, οι γιορτές της θάλασσας,

ο αέρας που όταν ψηλώνει

εγγράφει πάνω στ’ ουρανού τα σύννεφα τον μύθο μιας πραγματικότητας

που αλλάζει.

                  Όταν τα γυμνά χέρια των παιδιών πιάνουνε τούτα τα κοχύλια

απ’ την χαρά τους ιριδίζουνε τα λόγια που δεν βρίσκουν τρόπο να ειπωθούν.

Τότε

επεμβαίνει ο ποιητής ήλιος-

σκαρφίζεται στο δειλινό τόσες γκριμάτσες

που τα παιδιά χαμογελούν και όσο να βραδιάσει μένει

πάνω από την παραλία, δίπλα στην ωραία θάλασσα,

ένα τραγούδι ανάμεσα στα φύκια και τον ήσυχο

παφλασμό των κυμάτων..

                                                         25.8.2011