Έρωτας!

Ένα άλφα δύο άλφα

άντε κι εκατό ωμέγα

σπασμένα σαν καρύδια με την πέτρα πάνω

στο πεζούλι της αυλής..

Νύχτια θαύματα, τραγούδια

μακρινά

από κεφάτο πανηγύρι

κλαρίνα, φωνές

και των αντικριστών χορών οι εξάψεις.

Έρωτας ντροπαλός, σπουδαία απόχη

να πιαστεί κι η λεβεντιά σου

Έρωτας που αποσχίζεται

απ’ την καθημερνότητα,

Κινεί τα νήματα για το γιουρούσι

της φωτιάς-

Έρωτας να εσύ κι εγώ

αποκαούμε..