Άγνοια μπροστά στον καθρέφτη της ισορροπίας…

Δεν ξέρω τα πρόσωπα, οι άγνωστοι μεταμφιέζονται και ζητούν απ’ την ζωή μου συμπάθεια.

Όλα τα απόλυτα είναι σχετικά, όλα τα σχετικά καταντάνε απόλυτα

Κι όπως γράφω με σημασία, το σκέφτομαι

Ότι δύουν τα πάντα πίσω από ένα απουσίας βουνό.

Η μέρα έφτασε. Καλότροπη. Τιτιβίσματα φτάνουν ως το κλειδωμένο δωμάτιο.

Το φως μεταλαμπαδεύεται στον περίγυρο και η όψη των πάντων αλλάζει.

Η πανσέληνος αφέθηκε σε μια τύχη της μοναδική.

Το παλιό εργοστάσιο γέρασε και χλομιάσαν οι τοίχοι του.

Περιμένω να χτυπήσει το τηλέφωνο τώρα.

Όλες οι επικοινωνίες ξεκινούν απ’ το τηλέφωνο - όπως να είναι

Μια ρύθμιση που κάνει πληθυντικές τις εγωιστικές μας αντωνυμίες.