Τα τζιτζίκια είναι μοιρασμένα μέσα στο καλοκαίρι
σαν παράσιτα που απομυζούνε την θέληση.
Και στον ύπνο, οι αργόσχολοι κρέμονται σαν βαρίδια
στην πετονιά ενός οκνού ψαρά.
Στο λιμάνι ησυχάζουν τα πλοία.
Οχλαγωγία μόνο στις στιγμές των αφίξεων.
Στις αναχωρήσεις ο θόρυβος είναι μια προμελετημένη
ανάγνωση του αγνώστου.
Ο Πειραιάς ευκίνητη πόλη.
Όλα ενορχηστρώνουν το λιμάνι του.
12 Ιουλίου 2014
Αναρτήσεις
5 σχόλια:
Τα κορμιά των λουόμενων ανήκουν σε μια βακχική πατρίδα όπου όλα είναι απίστευτα και όλα είναι πιστευτά.. ΣΠ
Ποιος είχε φανταστεί
ότι -στα χρόνια μας-
θα βλέπαμε να αγιοποιούν τον Καβάφη
... (άσχετα με το "εύρος" της ποίησής του...")
κι εμείς
να λέμε: και μή χειρότερα...
Φιλί;
λόγω καιρού... βρασμένο και άνοστο...
-ευτυχώς εκ του μακρόθεν!!!
Πάντα με Αγάπη,
Υιώτα
Υγ.: Τελικά,
φαγώθηκαν και θα αλλάξω το "ΒΙΣΤΑ"
σε "Γουίντοους8.1"
Αυτά, για να δεις ότι κι εδώ ΤΙΠΟΤΑ δεν προχωράει...
αν δεν¨κυλάει" το χρήμα και η χρέωση...
Να είστε καλά,
Υιώτα
Στο "Οδηπορικό μιας Ατακτης Πατρίδας............."
Στρατή μου!!!
ταξίδεψα, μούδιασα, μελαγχόλησα...
Από τα καλύτερά σου,
Φίλε μου!
"....
Κατηγόρησε με ότι θέλησα μια αθωότητα που είναι αμφίβολο αν και ποτέ της υπήρξε....ΣΠ"
...κι είναι η ποίηση
ανάσα,
απαιτητική ερωμένη,
εκδικητική ασθένεια...
Ας είναι!
Κάπου συναντηθήκαμε, πρόσφατα, το χάδι του νοτισμένου βοριά μου το μαρτύρησε...
Όσο για την Πανσέληνο;;;!!!
Απίστευτο,μα
παίζαμε ποδόσφαιρο μαζί της(!!!) με τον εγγονό μου/μας
στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου...
ΑΥΤΕΣ ειναι πλέον οι πολύτιμες στιγμές!
' Ολα τα άλλα,
μας γέλασαν!
Χαιρετισμούς,
Υιώτα, ΝΥ
Υιώτα μου καλή μου Υιώτα
Όσο περνούν τα χρόνια καταλαβαίνω ότι δεν πρέπει να είμαι απόλυτος και αυστηρός σε πολλά πράγματα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν βαδίζω πάνω σε δρόμους πεποίθησης που έχουν την ηθική που θέλω, βλέπω με την ελαστικότητα που αρμόζει, τις καταστάσεις που δημιουργούνται και, ή μένω ή φεύγω, αν η συμμετοχή μου δεν αλλάζει ή δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα.
Θέλω να παρεμβαίνω. Μόνο που πλέον κατανοώ και την αδυναμία να επέλθουν αλλαγές και την αδιαφορία μου να σταθώ επίμονος υπερβολικά σε κάτι.
Ζω όμως την ποιητική εποπτεία μου και την ρέμβη πάνω στα τοπία που με συγκινούν.
Η Ελλάδα μας πίκρανε. Το ξέρεις.
Την κοιτώ με πόνο και ξέρω ότι την αυγή που, ίσως έρθει, μετά από πολλά χρόνια, δεν θα την προλάβω. Ωστόσο, αφήνομαι να θυμοσοφώ τολμώντας να είμαι ο εαυτός μου όταν και μόνο αυτό πλέον ξενίζει.
Τα φιλιά μου και τα χαιρετίσματα σε σένα και τον Δημήτρη.
Αντοχές εύχομαι
και κόντρα!!!!
...Φίλε μου,
τολμώ να σου αντιγράψω ένα άλλο δικό σου,
που ταυτόχρονα έχει μια μοναδική γενικότητα!
Σήμερα,
στην βράση της Κυριακής, ο Δημήτρης θα δει τον αγώνα Γερμανίας-Βραζιλίας... !!!
και πού θα πάει...
Σε βάζω στην νέα μου ανάρτηση, με όλη την συγκατάβασή σου,
ελπίζω...
Καλό βράδυ,
χαιρτισμούς στις όμορφές σας,
Υιώτα
Διορθωση
...
φαίνεται ο καύσωνας με την υγρασία
μου ...πείραξαν το κεφάλι...
ήθελα να γράψω: Γερμανία-Αργεντινή
και τα υπόλοιπα
για γέλια!
Φιλιά
κι αγάπη,
Υιώτα
Δημοσίευση σχολίου