Η οικουμένη κοστίζει μια αναπνοή κι αν πεις την αγοράζεις όλη μπιρ παρά.

Θνήσκοντος Αυγούστου οι ελεήμονες άνεμοι σφαδάζουν με ψυχή για ψυχή.

Πιο ελαφρά τα χελιδόνια στρώνονται σε δουλειά οικοδόμησης.

Πετούνε έντομα χιλιάδες και δακρύβρεχτα τα ακρογιάλια αποχωρίζονται τον ζωτικό ωκεανό.

Οι λέξεις μου θεληματικά ξεπεζεύουν

Από το άτι των λεξιλογίων και λερώνονται στην αμμουδιά

Παίζοντας με κοχύλια και ξερά κλαδάκια.

Η οικουμένη κοστίζει μια αναπνοή κι αν πεις την αγοράζεις όλη μπιρ παρά.

Τσαμπί σταφύλι ιριδίζει το διονυσιακό του αίμα μπρος στο δυνατό λαμπιόνι του ήλιου.

Στην ακτογραμμή των νεφών ο ουρανός μαστιγώνει την ουτοπία των ποιητών.

Κι η πίστη στα Ορατά είναι μια ζεύξη του Απλού με το πολλαπλό που το  είδωλό του ξεφτίζει.