Ο ήλιος είναι μια αιώνια ώρα

Ένα αρχαίο κοιμητήριο μια λάρνακα     

σαν κενοτάφιο

που ο νεκρός το εγκατέλειψε και αναστήθη’

Ο ήλιος σαλπίζει εφάμιλλος του θεού

Ο ήλιος είναι μια αιώνια ώρα

Που νικά τις αξίες όλες και γίνεται
προσευχή των ταπεινών και των αδικημένων.

Πλάι στους φοίνικες τα πλακόστρωτο που λέρωσε την ράχη του
από την χτεσινή κραιπάλη των περαστικών.

Ακούγεται μαντικό το πουλί.

Ανήκω σε γενιά αλλοπαρμένων

που η φωνή τους έρχεται από ψηλά

Κι έχει καταγωγή ευθεία.

Ο πλάτανος εξασφαλίζει τους αιώνες του και δεν ανησυχεί

Που οι άνθρωποι ακόμη κοιμούνται.