...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

19 Αυγούστου 2012

Οι σκιές


Οι σκιές γκρινιάζουν οι σκιές δεν έχουν τίποτα ανάλογο να αποκαλύψουν
από μια υποδουλωμένη φόρμα εύπλαστη που ακολουθεί το είδωλο
όπως εκείνο περπατά μες την πραγματικότητα και η πραγματικότητα το αναγγενάει.
Η μέρα τις σέρνει ξοπίσω της και χάνονται σε μια απόσταση κοντινή
λες και φτενές παρασυρθήκανε απ’ τον αέρα.
Κάτι τσιρίγματα μόνο κάτι μικρές φωνούλες ξένες κι έρημες καθώς
χάνονται μες τον νικηφόρο ήλιο.
Υπήρξαν ή δεν υπήρξαν οι μεγάλες διαστάσεις τους, σχεδόν μυθικών τεράτων που δεν έχουν αντιστάσεις μες σε όλα που νικάει το φως;
Μετά καλουπώνονται γύρω από την υποψία μιας φιγούρας που δεσπόζει κραταιά πως πάμε για το μεσημέρι.
Και οι σκιές πεθαίνουν ταριχευμένες μες τον νεκροθάλαμο μιας απόφασης
που υπερασπίζεται υγεία τολμηρού μυαλού..


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου