Νύσταξα κάτω από τον ήλιο που γεωμετρεί δισταχτικά πάνω στα πεζοδρόμια.

Σταματήστε αυτό το αεράκι που σκαρφάλωσε στο αυτί μου και είναι

μουσική που κάνει να ντρέπονται οι χορταριασμένες αυλές των σπιτιών που σταματούν

ένα βήμα πριν την ήσυχη θάλασσα.

Ο κέδρος βάζει αινίγματα στην εντεκάτη πρωινή

Κι οι φοίνικες κλωνίζουν την συμμετρία της διαύγειας.

Ω μην ακούτε τον ψίθυρο των πουλιών- η μέρα κανοναρχεί
επικά και ο στίχος της καλαμιάς είναι μια επωδός του Αυγούστου.

Νύσταξα κάτω από τον ήλιο που γεωμετρεί δισταχτικά πάνω στα πεζοδρόμια.

Στους δρόμους ποδηλατούν οι τουρίστες κι ο θόρυβος της πόλης είναι χαρωπός.

Μεταφέρεται η σκιά του γέρικου πλατάνου στο αίμα μου και στην σελίδα μου διαλέγονται οι αρχαίοι σοφοί λόγους περί την επιστήμη αφαρμάκου ιατρικής..