Απ’ αυτά που μου περίσσεψαν
Λόγια ή αισθήματα θα σκαρώσω
Μια καλύβα φτωχή να περιμαζέψω
Τα όνειρά μου τα έρμα.
Αστεία σκηνοθετεί η ζωή
Αστεία ο ρόλος της επάνω μας δοκιμάζεται
Ήθος ποιείς του απιστεύτου
Και όταν πληρώνεις το αντίτιμο,
όλα είναι παράνομη θύελλα.
Η αριθμητική που λατρεύω
είναι παρηκμασμένη.
Την ακολουθώ γιατί έτσι μ’ αρέσει.
Την δεκάτη μου θέλουν πάλι και πάλι οι ηγεσίες
Γιατί μ’ ένα φλουρί των λόγων μου
καταλύονται οι συνθήκες του ψεύδους..
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
Κι είναι η Διαίρεση Τελεία
μα το κρατούμενο Εγώ
πόσο ν’ απέχει η παραλία
λίγο τη θάλασσα να δω....
~Α. Μπουλασίκης
Επειδή είδα πως λείπει η Διαίρεση (αν κι υποθέτω πως έχεις λόγο γι'αυτό)
Την καλησπέρα μου.
Αοράτη
Ναι μάλλον έχεις δίκιο- δεν το είχα σκεφτεί. Δεν μου αρέσει η διαίρεση- δεν διαιρείται η ψυχή. Και τα πράγματα όπως τα αντιλαμβάνομαι, είναι μέσα μου, σε φάση σύνθεσης και πολλαπλασιασμού περισσότερο παρά οτιδήποτε άλλο.
Πάντως σε όλα εφαρμόζεται μια λογική προσθαφαίρεσης που δίνεις την εικόνα τους πιο πραγματική.
Την καλημέρα μου!
H ψυχή αναμφισβήτητα δεν διαιρείται , ο Νους ομως σίγουρα ναι - στην τρέλλα και στην λογική.
Δροσερή ημέρα να 'χεις.
Δημοσίευση σχολίου