Όπως από σκηνή του κινηματογράφου:
οι δρόμοι άδειασαν
και προδίδουν συρρικνωμένη πρωτεύουσα.
Οι βιτρίνες ζούνε την φτώχεια τους.
Τα καθεστώτα ζούνε μια φτήνια.
Περιφέρονται άσκοπα οι πολίτες σ’ ένα κράτος
που πολύ τους χλευάζει.
Στις πλατείες ανθούν οι καφετέριες και το σινάφι των αργόσχολων νομοθετεί κουβεντιάζοντας
με λόγια που έχει ο αμαθής.
Πολιτικά εβουλιάξαμε.
Η δημοκρατία δεν είναι εύκρατη τώρα.
Για μια σημαία πολεμήσαμε και σήμερα δεν είναι σύμβολο ο ιστός.
Απ’ την απόφασή σου ως την απόφασή μου
σιγά σιγά ας ενωθούμε..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου