Να ξέρεις ονειρεύομαι πως σε φιλώ
Οι ιδιοφυείς ώρες της απουσίας
κραδαίνουν την καρδιά μου
και την γεμίζουνε στίχους
Έτσι γλυκά με κυριεύει ο έρωτας
Αν είσαι μια φιγούρα που η μοίρα κινεί προς το μέρος μου
Θα λογοδοτήσω στον ναό των κήπων για τους πόθους
που μου ενέπνευσαν
Οι γλυκές φωνούλες τήλε που έρχονται σε μένα
Έχω ευθύνη φλόγας που με κατακαίει
Και με κάνει ισχυρό μελτεμάκι που θα φτάσει
στην μακρινή φωλίτσα σου
σκαλοπάτι το σκαλοπάτι, κύμα το κύμα
φτάνω στους τόπους της παρουσίας σου
και διεκδικώ μια αγκαλιά που πονάει
και φτάνει ως την ειδωλολατρία της σιωπής..
5.8.2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου