Αν σπάσει το κρύσταλλο και τεμαχιστεί η όψη του σε χιλιάδες κομμάτια
βάναυσου γυαλιού, η μορφή θα εξαφανιστεί όπως ένας πυρήνας
βάναυσου γυαλιού, η μορφή θα εξαφανιστεί όπως ένας πυρήνας
φωτιάς θα έχει συντελέσει την απώλεια
Δεν θα συγκρατήσω τίποτα από το παρελθόν
θα προστρέξω αποκλειστικά και μόνο στο μέλλον
αποφεύγοντας κάθε δακρύβρεχτη συμπάθεια.
Θα αφήσω πίσω μου την αρρώστια και την παράνοια που την γέννησε
και θα χτυπήσω όπως ξέρω την γροθιά
τσακίζοντας τα πορσελάνινα δόντια
της πλαστής τους ευγένειας.
Θα χαρώ
που έμεινα μόνος
να σπαρταρώ επάνω στα εδάφια
να σπαρταρώ επάνω στα εδάφια
των ευαγγελίων μου
και θα μεταλαμβάνω
αέρα και σύνεση
αέρα και σύνεση
εν τες όρεσι
να σιτίζομαι
πόας μονάχα και βοτάνας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου