Όλα τα ξέρω Κι όμως άμαθος σ’ όλα

Στιγμές μελαγχολικές, νοτισμένες με θάνατο

Ο νους μου δεν ησυχάζει

Υπέρ- βάλλει όλων

Ανταγωνισμός η ζωή

Αεί ανταγωνισμός

Όλα τα ξέρω

Κι όμως άμαθος σ’ όλα

Με την ζέση του καθαρογραμμένου ενστίκτου

Μπαίνω στον στίβο της αφής

Την φιλοσοφική μου δεκάρα

αποταμιεύω

Θυμούνται οι παλιοί

Μ’ αυτό το ευτελές

Νόμισμα αγοράζαν ζαχαρένιες καραμέλες..

Α ρε παππού!

Νωρίς μου έφυγες

Κι είχα πολλά από σένανε να μάθω..

Με δικούς του κανόνες

μπαίνει ο καθένας στην ζωή

Αλλά η ζωή

είναι σκληρή- τον νικάει

Κι έτσι που μίκρυνε σε γυάρδες ο περίγυρος

Το ποταπό και το αχρείο όλον τον κόσμο κατακλύζει..

Να το νικήσω πάντα ήθελα!

         16.2.2012