Μια επανάσταση της απουσίας, μια γλυκιά ομορφιά
που κοιμίζει στην αγκαλιά της τις γειτονιές της Αθήνας.
Μια ησυχία που τρέμει σαν αναπνοή αγγέλου και την καταγράφουν στα βιβλία τους
συντάκτες του Ανείπωτου.
Μια οξυδερκής σιωπή.
Το φεγγάρι καρφιτσώνεται στο πέτο της νύχτας και δίνει ατόφιο τον πλουραλισμό του.
Τόλμησε κι άλλη λέξη που φοβόσουν!
Τόλμησε κι άλλη ψυχή!
Βαφτίσου στην κολυμπήθρα των χρωμάτων – νεοφώτιστε..
Ό,τι μέσα σου δεν είχε φωνή τώρα κραυγάζει
και το ακούν οι κήρυκες των Ιδεών και το ασπάζονται..
6.8.2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου