Λευκό πουκάμισο και ρόγα ερεθισμένη
Ήλιος οφειλέτης του ακατάλυτου γαλάζιου
Στο παρόν των αισθημάτων
τα κορίτσια γίνονται τρανά πιο τρανά και εμπνέουν
πόθους
Η μουσική πίπτει ιαματική επί της ψυχής
Και, ανάλαφρη πάντα, την ποτίζει με δάκρυο
Ένα φιλί σου πήρα θα πάρω κι άλλο κι άλλο κι άλλο
Δεν θ’ αποτρέψω την τελεία μου από το πείσμα της μην θέλει
Για σένα να υπάρξει…
6.8.2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου