Μπαίνω μες το κορμί σου πορθητής σαν να γυρεύω Άνοιξη

Αν ο ορίζοντας είναι ένα μπουκέτο πολυσύλλαβα λουλούδια

Έρχεσαι από την Θράκη των ονείρων μου και διαδίδεις
ευωχία των κήπων.

Μπαίνω μες το κορμί σου πορθητής σαν να γυρεύω Άνοιξη

και μου περίσσεψε ο ζοφερός χειμώνας.

Επενδύω στην Χάρη σου, στο φιλί σου από
μεθυστικό νάρδο που γεμίζει τα αναχώματα της νύχτας
με χιλιάδες αστερένιες αντιστάσεις.

Όλα που έχω είναι μια σκλαβιά της ύλης που τυραννιέται, όλα που έχω.

Ποντάρω στο φίλντισι των ματιών σου που ιριδίζοντας σαν όστρακο που γέμισε πλησμονή της η θάλασσα

Στέλνει ένα μήνυμα φωτιάς και δεν είμαι τίποτα πια που να αξίζει για σένα.

Θηλάζεις τα ωδικά των αγγέλων και το γάλα του πάθους σου
βάφει πιο ντελικάτο το μυστικό του Αυγούστου..