Να με φοβάστε οι ήσυχοι! Ξεπηδώ
Από την πλευρά του εαυτού σας την σκοτεινή
Ποτισμένος αίμα ενστίκτου.
Φτάνει πια η ρίμα που υμνεί τα νυχτολούλουδα
Η ερωτική νότα των φλύαρων νερών
Το φιλί που δεν έχει αντίκρισμα.
Κρατώ μια δωρική ρομφαία και σπουδαία γίνονται όλα.
Σαν ένα έντομο τσιμπώ που εκνευρίζει.
Αφήνω το σημάδι μου βελόνα που κεντάει το δέρμα
Επάνω στο κορμάκι σας και-
Θεέ και Κύριε! - εγώ
είμαι αυτός που δεν έχει ταυτότητα
είμαι αυτός που δεν έχει ταυτότητα
αλλά είμαι εκείνος
που είσαστε όλοι..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Καλησπέρα.Πάντα η οργή η απογοήτευση,
και το ταλέντο ξεπηδούν από την σκοτεινή πλευρά του μυαλού μας.Ίσως
γιατί εκεί μπορούν και κρύβονται
εύκολα.Καλές διακοπές.
barbakas
Εμείς όμως ας αναζητούμε μια φωτεινή δίοδο για να ζήσουμε στο φως.
Καλές διακοπές και σε σένα!
Δημοσίευση σχολίου