Συμμετρία των επιφωνημάτων…

Ένας κόσμος που αλλάζει, ένας κόσμος

που αδιαφορεί

για τις ιδέες μας-

μια ανοικτή εξίσωση

όπου ο χ με έναν άγνωστο ισούται

εαυτό μας.

                   Αγαπάς τα σχήματα

και την τάξη- αυτή

που σε πάει σε ένα όνειρο οργανωμένο- ίσως

από εκείνα

που ζητούν να εδραιωθούν στην χαρά.

                                                                Γι αυτό λέω

άσε τις επαναστάσεις των χρωμάτων να λειτουργήσουν

ευεργετικά στην ψυχή μας,

να αποτιναχτούν

τα τελευταία ψήγματα

της θλίψης·

Τόσα πολιτεύματα κατ' όνομα μονάχα

διαφορετικά

και στην ουσία

ίδια

       που ως προς άξονα κινούνται

κι αναπτύσσονται-

σαν τα φτερά

μιας πεταλούδας

που σε αχανές πεταρίζει

διάστημα..