Βάφω την νύχτα με το ντελίριο της αστραπής- βρέχει·
η παράγραφος ανασυγκροτείται και με βάζει
σε νέους μπελάδες:
δεν μου φτάνουν οι λέξεις,
πολλαπλά διχάζεται το νόημα
και γίνεται πληθυντικό μεγάφωνο απ' όπου
η μελαγχολία αντηχεί μες του κόσμου τα ώτα·
α οργανάκι που συνθέτεις της μουσικής τον ρυθμό,
στην κλίμακά σου ωραία κι απόψε αφέθηκα,
μέσα μου γράφεται η οδύνη της εποχής
και μέσα μου ο κόσμος με ορμή πάλι και πάλι
αναγεννιέται..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου