Η δόξα του νερού μεθά με την χάρη σου.
Τόσα λογάκια αβρά και τόσης
υγρασίας πυρετός που
Η μέρα κι άλλο ανάβει
Και σε πολιορκεί
με της λιακάδας τα φουσάτα της.
Άσε τους κακεντρεχείς να ντροπιάζουν το γένος- εσύ
Είσαι μια πεταλούδα που έχει άλλη ψυχή
Που μοσχοβόλησε πλάι στον όμορο πόντο.
Των μαλλιών σου οι κλίμακες,
νότες φιλοξενούν γλαυκές στον τρόπο
Που σε διαβάζουν οι αδαείς
και την νύχτα φορτώνονται
Ερώτων βάσανα και αϋπνίες.
Το σώμα σου αναγγέλλει μία χαρά
Των αισθήσεων,
σε κείνη την κλίνη
Όπου σε πλάγιασα να κλέψω το
Λουλουδένιο μυστικό σου.
Ιέρεια, εξέχουσα ηλιαχτίδα, ιέρεια..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου