Ανάποδα διαβάζω- ανάποδα
την θάλασσα, τον ουρανό, την δικαιοσύνη- σε μια επικινδυνότητα
που αντίρρηση από μόνη της είναι
στα παραδεδεγμένα στοιχεία μου· ανάποδα
στοιχειοθετώ τα ψηφία μου· γεωμετρίες
ευπροσάρμοστες, λυγίζουν, αναπλάθονται- και γεωγραφίες
που αλλάζουν την τάξη των συνόρων- μετακινούνται
όπως νεροσταγόνες οι λαοί· κύμα που πάει
προς την ενδοχώρα της παρακμασμένης ηθικής- κι ηθική
δεν υπάρχει. Νομοθετούν μονάχα οι ισχυροί- πάντα
έτσι δεν γίνονταν; Κι ο χρόνος
συνηγορεί να υπάρξεις σαν θύμα που το πρόσβαλε
η ορδή του κανιβαλισμού..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου