Διασκεδάζω την αποτυχία μου στην ύπαρξη, που θα ‘λεγε κι ο ποιητής

Με θρέφει η νύχτα

Δεν της κρύβομαι-αποκαλύπτομαι

Την μέρα είμαι επιφυλακτικός

Φορώ γυαλισμένα παπούτσια

Και κοιτώ να έχω αβρούς τρόπους

Ακούω τους λόγους των άλλων

Σχεδόν συμφωνώ με τις σκέψεις τους

Είμαι γνωστός τους..

Την νύχτα όμως

Είμαι ο εαυτός μου

Τόσο αυθόρμητα σκαιός τόσο σκούρος

Που ούτε δυνατά ποτά δεν καλλωπίζουν την όψη μου.

Δεν ακούω κανέναν πια, είμαι εγωιστικά διακείμενος

Απέναντι σε καθετί

Και το χαίρομαι

Διασκεδάζω την αποτυχία μου στην ύπαρξη, που θα ‘λεγε κι ο ποιητής

Κλείνομαι στο καβούκι μου γράφω

Αλλά είμαι τόσο πλέον ειλικρινής

Όσο μια γάτα που γρατζουνά την θύρα

Μια μαύρη γάτα που θυμίζει κάτι του διαβόλου..