Κινούνται νήματα ανεξιχνίαστα. Μες τον καιρό. Ο καιρός δεν αλλάζει. Είναι ο ίδιος που η ιστορία θέλει. Όχι καλολογικά στοιχεία λοιπόν- ξέφυγε
από αυτόν τον γλυκό πόνο που γεννά η αγάπη,
και βρες
μες απ’ το άλμα προς την ανυπακοή
την αληθινή όψη του τετελεσμένου.
Θέλω να πω κουβέντες πολλές- σε καμιά δεν πετυχαίνω
το νόημα: σαν να μου απιστεί η γραφή και το αναγνωρίζω·
ίσως είμαι τυφλός που ψαύει πάνω σε αυτό που φανταζόταν για αλήθεια·
κατά βάθος
όλος ο έρωτας πάνω στα πράγματα ξοδεύεται-
έτσι που και εγώ εξομολογούμαι
και είναι η σημαία μου ένα κουρελόπανο
που συμβολίζει σε όλα αντίρρηση..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου