Λυπημένη όταν διαβάζεις τους στίχους που δίνει ο κόπος μου,
Στέκεσαι σκεφτική κι ο νους σου ταξιδεύει
Σε λόγια που είπα·
Θα σε βρει
Σαββάτο
Λουσμένη, χτενισμένη, ανάμεσα στα έπιπλα που δεν μιλούν
Μόνο περιμένουν ένα νεύμα να τα παρακινήσει
Προς την ευμένεια.
Συμπέρασμα που
βγάζεις απ' την μοναξιά!
Ολιγόλεπτα εγείρονται οι μνήμες και πάλι βαλτώνει η θύμηση·
Αποφασισμένη να μείνεις ανάμεσα σε κείνο που αποφάσισες
Δεν ξέρω αν πονάς, στέφοντας με απατηλό σιρόπι την
απελπισία..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου