Απόπειρα νίκης…

Προχωρούν όλα αργά καθώς τα καταλαβαίνω

να ασφυκτιούν μες το σχήμα τους, αργά

μετά τα μεσάνυχτα, που σκαρφαλώνω

μια κλίμακα του πουθενά κι αναζητώ ένα φως ενταλμένο

να μου φανερώσει χαρούμενους ουρανούς-

Οι ώρες πέρασαν· έμεινα εδώ

που η ζωή ουκ εα με καθεύδειν

για ένα ματαιότητας τρόπαιον..

Σαλιγκάρια που είδα την μέρα να αραδίζουν στο πάρκο, μετά

την βροχή

πάνω στα φύλλα των φυτών, Σαββάτου

γενομένου,

ο ήλιος έπαιζε

κρυφτό πίσω απ' τα σύννεφα· κουβεντιάζαμε

για μια πολιτική που κόμπους λύνει

που ξαναδένονται· ορέ ντουνιά,

απέλπιδες που είναι οι ελπίδες σου· εγώ

που ξέρω από πόσο μαύρο ήλιο κλέβουνε υπόσταση τα χρώματα, εγώ

θα προσπαθήσω μία Άνοιξη-

κι ας με νικάει κατά κράτος ο δολερός

κρύος χειμώνας…