Έτσι όπως είναι το φεγγάρι κούπα το κατάλαβα:
Θα βρέχει σύντομα νομίζω.
Σαν όπως ο παππούλης μου μου το ‘λεγε.. Τώρα
Που γέρασα και τον ανακαλώ κι αλλιώτικα πια τον καταλαβαίνω
Βρίσκω την ρίζα του των λόγων μέσα μου-
Αληθινά δεν διαπραγματεύομαι την λεβεντιά του..
Μαθώς από την εύθυμη σοφία του
Του φωτεινού μυαλού του κληρονόμησα
Αγάπη για τον κόσμο των ωραίων λουλουδιών
Και θαυμασμό για την μυθιστορία κάθε δέντρου..
Έμειναν μες την παιδική ψυχή μου ψήγματα
Από μια μακρινή ιωνική καρδιά που έφυγε μα όμως μέσα μου
κι όμως χτυπάει..
κι όμως χτυπάει..
26.2.2012
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
o universo se completa com as palavras ancestrais que continuaram.
bj
Καλα κουλουμα, Στρατη!
Αμολα καλουμπα...
Eduarda
as vozes dos ancestrais em nós é forte e infalível ..
beijar.
Ει Χαρίλαε, ευχαριστΏ!
το κακό είναι ότι δουλεύω αυριο και μετα φευγω για Θεσσαλονίκη..
Οπότε για σένα μένει ο χαρταετός..
Lo importante es que el corazón siga latiendo todavía.
Buen comienzo de semana.
Un abrazo
Jessenia
El corazón late siempre vivo, porque las letras y las emociones.
ytin Buenos días, mi chica española ..
un abrazo
Δημοσίευση σχολίου