78.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω περνά μέσα στις παραφορτωμένες με κούραση μέρες
αφήνοντας μια γεύση στέρησης.
Το λεξικό της ζωής δεν μπορεί να μου εξηγήσει την τόση ανορθόγραφη μέσα μου απουσία.
Τα παιδιά μεγάλωσαν και πάνε.
Εμείς κρατάμε φυλακισμένο μέσα μας τον ίδιο άνθρωπο που αναγνωρίζει μόνο η νεότητά μας.
Αλήθεια δεν μεγάλωσε ποτέ;
Και όμως πάει…
Ψάχνει μέσα σε πράγματα ανεξιχνίαστα, καταστάσεις
που λυγίζει η ψυχή κι ο άνθρωπος
γίνεται μαλακός σαν το χορτάρι.
Προτιμούμε την σιωπή των αγγέλων παρά τις φωνές του θεού.
Το μικρό μυστικό μας το ξέρει ο κάθε αέρας.
Φιλοσοφούμε μέσα σε μεγάλη φωτιά.
Όπως ανεβαίνουν τα σπίτια στον λόφο, όπως ανεβαίνει η σκιά
πίσω μας περπατώντας που ανηφορίζουμε,
όπως ελαφρώνει το σώμα και που σιγά-σιγά
γίνεται αχνός
αιθέριος κόσμος που μας πάει προς τους δρόμους τ’ ουρανού..
2.6.2008
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
efímeros pasos en esta tierra dejamos, somos un soplo de pulmón apenas
un abrazo desde Chile
elisa...lichazul
Corps de femme, blanches collines, cuisses blanches,
l'attitude du don te rend pareil au monde.
Mon corps de laboureur sauvage, de son soc
a fait jaillir le fils du profond de la terre.
je fus comme un tunnel. Dιsertι des oiseaux,
la nuit m'envahissait de toute sa puissance.
pour survivre j'ai dϋ te forger comme une arme
et tu es la flθche ΰ mon arc, tu es la pierre dans ma fronde.
Mais passe l'heure de la vengeance, et je t'aime.
Corps de peau et de mousse, de lait avide et ferme.
Ah! le vase des seins! Ah! les yeux de l'absence!
ah! roses du pubis! ah! ta voix lente et triste!
Corps de femme, je persisterai dans ta grβce.
Τ soif, dιsir illimitι, chemin sans but!
Courants obscurs oω coule une soif ιternelle
et la fatigue y coule, et l'infinie douleur.
PABLO NERUDA
hija de la suerte de Chile ..
la respiración no cabe en el pecho y se mezclan en el ámbito de la poesía.
besos desde Grecia.
Δημοσίευση σχολίου